2022. Een nieuw jaar is begonnen. Voor de meeste mensen een moment om vooruit te kijken. Wat gaat het nieuwe jaar ons brengen, persoonlijk, maar ook als kerkelijke gemeenten? Wat verwachten we van het nieuwe jaar? Zien we er tegen op of zijn we vol goede voornemens?

In de oude stad Babylon werd tijdens het nieuwjaarsfeest een processie gehouden. In Jesaja 46 kunnen we daar iets over lezen. De twee belangrijkste goden, Bel en Nebo, werden rondgedragen. Aan de kant van de weg staan veel mensen. Zij gaan door de knieën als de zware beelden van de goden langs worden gedragen. Ze hopen dat deze goden hen voorspoed zullen brengen in het nieuwe jaar. Dat klinkt misschien als iets dat ver van ons afstaat, maar hebben wij niet allemaal bepaalde afgoden, waarvan wij hopen dat ze ons gelukkig maken in 2022?

God drijft in Jesaja 46, door de mond van de profeet, de spot met deze Babylonische (en onze) afgoden. Ze zijn gemaakt door een mens. Ze kunnen zich niet verplaatsen en moeten daarom opgetild en gedragen worden. En als de mensen deze goden om hulp roepen dan antwoorden zij niet. De mensen steken hun tijd en energie in afgoden, die voor hen niets kunnen doen. Ze geven hun geld uit aan waardeloze beelden. Deze goden zijn dus vooral een last voor de mensen! Hoe anders ben Ik, zegt God. ‘Mij hoef je niet te dragen. Integendeel: Ik draag jullie’.

Wat een groot verschil tussen de God van Israël en de afgoden. Een verschil dat we tot ons door mogen laten dringen. God draagt óns. Hij is geen last die we op onze schouders moeten nemen. Nee, God belast ons niet, zoals allerlei soorten afgoden dat kunnen doen (ook in onze tijd!), maar Hij ontlast ons.
‘Van de moederschoot af door mij gedragen, door mij gekoesterd vanaf de geboorte. Tot in de ouderdom blijf ik dezelfde, tot in je grijsheid zal ik je steunen.’ (Jes. 46:3-4)

Een nieuw jaar kan veel onzekerheid met zich meebrengen. We weten niet wat het jaar ons gaat brengen. Het kan zo maar anders zijn dan we verwachten. We kunnen in alle dingen, waar we op hopen en waar we tijd en energie in steken, teleurgesteld worden. Behalve in onze God!
Te midden van al onze onzekerheden klinkt die hoopvolle belofte van God dat Hij ons draagt door het leven heen. Hoe het jaar ook mag lopen, Hij blijft dezelfde.

Ik hoop dat we in dit nieuwe jaar onze hoop vestigen op de dragende liefde van God. Hij tilt ons op met onzichtbare armen. Hij gaat met ons, jong en oud, mee 2022 door en ik hoop dat dat ook u rust geeft. We mogen het ook dit jaar alleen van Hem verwachten!

God zij geprezen met ontzag.
Hij draagt ons leven dag aan dag.
Zijn naam is onze vrede
(Liedboek, Psalm 68:7)

 

Bep van den Oord
pastoraal werker HWS